کد مطلب:129633 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:135
پی کردن اسب های سپاه امام
طـبری در ادامه ی این روایت می نویسد: «عمر سعد، حصین بن تمیم را فراخواند و او را همراه سـپـرداران و پـانـصـد تـن از تـیـرانـدازان بـه سـوی سـپـاه امـام (ع) گـسـیـل داشـت. ایـنـان رفـتند و به حسین و یارانش نزدیك شدند، آنان را زیر باران تیر گرفتند و اندكی نگذشت كه اسبهایشان پی شد و همه پیاده ماندند!» [1] .
نـیـز طـبری نقل می كند كه ایوب بن مشرح خیوانی می گفت: «به خدا سوگند من اسب حرّ بن یزید ریاحی را پی كردم. تیری به چله ی كمان نهادم و اندكی نگذشت كه اسب لرزید و سـرآسـیـمـه شـد و بـر زمـیـن افـتـاد. حرّ بی درنگ از روی اسب جهید و همانند شیر ژیان شمشیر به دست این رجز را می خواند:
اگر اسب مرا پی كنید من فرزند آزاده ام و از شیر ژیان شجاع ترم.
من هیچ كس را ندیدم كه صفوف سپاه دشمن را مانند او بشكافد!». [2] .
نـیـز طـبری نقل می كند كه ایوب بن مشرح خیوانی می گفت: «به خدا سوگند من اسب حرّ بن یزید ریاحی را پی كردم. تیری به چله ی كمان نهادم و اندكی نگذشت كه اسب لرزید و سـرآسـیـمـه شـد و بـر زمـیـن افـتـاد. حرّ بی درنگ از روی اسب جهید و همانند شیر ژیان شمشیر به دست این رجز را می خواند:
اگر اسب مرا پی كنید من فرزند آزاده ام و از شیر ژیان شجاع ترم.
من هیچ كس را ندیدم كه صفوف سپاه دشمن را مانند او بشكافد!». [2] .
[1] تاريخ الطبري، ج 3، ص 324.
[2] همان.